شخصیت‏ های اسطوره ‏ای و نمادین زن، در شعر عزالدین مناصره

عزالدین مناصره از شعرای برجستۀ معاصر فلسطینی است که در حوزۀ شعر مقاومت و فلسطین با طرح مضامینی نو در حوزۀ نقد با ارائۀ آرای خود جایگاه خاصی در ادب معاصر یافته است. حضور شخصیت‏های سنتی، به‌ویژه شخصیت‏های مؤنث اسطوری و فولکلوریک، در شعر وی از بسامد بالایی برخوردار است و شاعر تحت‌تأثیر عوامل فرهنگی، سیاسی، و اجتماعی، با هنرنمایی خاص، در القای مفاهیم مورد نظر از آن الهام گرفته است. اسطوره‏ها و نمادهای به‌ کار گرفته شده در شعر مناصره، بیشتر ملی، عربی، و بومی‌اند و صبغۀ مذهبی کم‌رنگی در آن‌ها دیده می‏شود. او بیشتر از اسطوره‌هایی بهره می‌گیرد که بیانگر پایداری و هویت و میراث ملی‌اند؛ همانند: زرقاء یمامه، مریم، و جفرا. این مقاله، که به روش توصیفی‌ـ تحلیلی است، به بیان مفهوم اسطوره و بررسی و تحلیل شخصیت‌های اسطوره‌ای زنانه، که منشأ بومی و ملی و نیز اسطوره‌هایی که منشأ دینی و یونانی دارند، می‌پردازد. بنابراین، هدف از نگارش این مقاله بررسی و تحلیل شخصیت‌های اسطوره‏ای و نمادین زن و تنوع آن در شعر مناصره است.